باران رحمت

مجله فرهنگی مذهبی

باران رحمت

مجله فرهنگی مذهبی

حدیث 25/01/1389



 

رُوِیَ عَن رَسولِ الله صلّی اللهُ عَلیه وَ آلِه و سَلَّم قال:

مَنْ حَبَسَ عَنْ أخِیهِ الْمُسْلِمِ شَیْئاً مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ بَرَکَةَ الرِّزْقِ إِلَّا أنْ یَتُوبَ[1].

ترجمه: رسول اکرم «صلّی الله علیه و آله و سلَّم» فرمودند:

هرکس چیزی از حقّ برادر مسلمانش را نگه دارد و به او ندهد، خداوند برکت روزی را بر او حرام می­سازد مگر آنکه توبه کند.

شرح حدیث: چون در 2 جلسه گذشته روایاتی را در ارتباط با رزق و روزی مطرح کردم، به ذهنم آمد مسأله­ای را که ما غالباً اشتباه می­کنیم مطرح کنم؛ و آن اینکه: از خدا طلب گشایشِ روزی کردن هیچ مشکلی ندارد. دستور هم آمده از خدا بخواهید. تو حرض نورز! روزی دست اوست. از او بخواهی مشکلی نیست. ‌امّا بدان! نفسِ گشایش در رزق، برای تو سودی ندارد. تو خیال کردی حجمِ روزی بالا برود به نفع توست؟ نه! ما همیشه دنبال کمّیت روزی هستیم. آنچه که به درد من و تو می­خورد این است؛ 1- بیشتر شدن بهره­وری از رزق. حالا خداوند گشایش کرد و حجمش را زیاد کرد و به تو داد. تو دنبال این باش که از این بهره بگیری هم از نظر دنیایی­ات هم آخرتی­ات. که مهم آخرتی است. خیال نکنی حجمش بالا برود خیلی به سود توست، نه! بیشتر استفاده کنی مهم است و این بیشتر استفاده کردن در دو بُعد است؛ هم دنیایی هم آخرتی. که مهم آخرتی است نه اینکه همه­اش را بریزی در هزینۀ دنیایی.

 2-  آنجا که می­خواهی از دنیایت بهره­گیری کنی، با خوشی بهره­گیری کنی یا با ناخوشی؟ ما همیشه از اینها غافلیم. ما خیال می­کنیم به اینکه بهره­وری بیشتر در بُعد دنیایی این است‌ که بیشتر بخورم و از نظر کیفیت هم خوب باشد. نه! این حیوانی فکر کردن است. کاه بشود یونجه، یونجه بشود جو.. این نیست مسأله. دنبال این باش: حال که خداوند در دو بُعد دنیوی و اخروی گشایش ایجاد کرده است، در بُعد دنیوی با خوشی باشد. در روایات اسم این را می­گذارند برکت در رزق. مبارک بودن رزق. که عمده این است. اولاً بُعد معنوی­ و دنیوی­،‌ دنیوی­اش هم در خوشی. و الا با کارهای خودت چنان گرفتاری­هایی برایت درست می­شود که آن گشایش در زندگی به دردت نمی­خورد.

پیغمبراکرم فرمود: «مَنْ حَبَسَ عَنْ أخِیهِ الْمُسْلِمِ شَیْئاً مِنْ حَقِّهِ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ بَرَکَةَ الرِّزْقِ إِلَّا أنْ یَتُوبَ».  اگر کسی حق برادر مسلمانش را از او باز دارد و منعش کند؛ حقش را به او ندهد، اثرش می­دانی چیست؟ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ بَرَکَةَ الرِّزْقِ إِلَّا أنْ یَتُوبَ. خدا این را محروم می­کند از برکت رزقی که به او داده است. درست است که رزقش بوده و به او داده امّا برکت را از او می­گیرد. برکتش را می­گیرد،‌ حالا فهمیدی یعنی چه؟ خیال نکنی آن را کم می­کند؛ نه! کم نمی­کند. خدا از من و تو خیلی به کارهایش واردتر است. تو نعوذ بالله هرچه بخواهی کلک بزنی، بلد است چه کارش بکند «وَ مَکروُا وَ مَکَر اللهُ و اللهُ خَیرُ المَاکِرینَ[2]» آن را کم نمی­کند، به تو می­دهد اما ‌در ناخوشی مصرف می­کنی...


 


[1] وسائل الشیعه، جلد 27، صفحه 325

[2] سوره مبارکه آل عمران، آیه 54

 
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد