روش جدید درمان کمردرد

5 روش جدید درمان کمردرد

از محرک‌ های الکتریکی تا تشک‌ های جدید

اگر کمردرد مزمن، کلافه ‌تان کرده؛ حداقلش این است که می ‌توانید دل ‌تان را به این نکته خوش

 کنید که شما تنها نیستید! طبق آمارهای موجود، از هر 10 آمریکایی بالغ، 8 نفر در طول عمر خودش کمردرد شدیدی را تجربه کرده و پس از سرماخوردگی، کمردرد اولین علت مرخصی ‌های استعلاجی در این کشور است و...

 در یک برآورد سرانگشتی، کمردرد برای اقتصاد آمریکا سالانه 90 میلیارد دلار آب می‌ خورد. آمار و ارقام بالا را با در نظر گرفتن نسبت جمعیتی آمریکا و سایر کشورهای جهان، می‌ توان کم و بیش به کشورهای دیگر نیز تعمیم داد.

پزشکان، فیزیوتراپیست‌ ها و مهندسان پزشکی هر کدام شیوه های تازه ‌ای را برای تسکین و درمان این درد ناخوشایند می ‌آزمایند. ستون فقرات انسان، سیستم پیچیده ‌ای است که محافظت از نخاع را بر عهده دارد. این سیستم در اصل از مهره‌ ها و غضروف ‌هایی تشکیل شده که عضله ‌ها و رباط‌ های بسیار محکمی آن ها را پابرجا نگه می ‌دارند. اما مهره ‌های بخش کمری ستون‌ فقرات وظیفه دیگری هم دارند و آن تحمل وزن بدن است. درواقع 5 مهره در این ناحیه وجود دارند که دیسک بین آن ها شبیه بالشتک عمل می‌ کند و همه ضربه‌ های ناگهانی وارد به کمر را خنثی می ‌‌کند. اما با بالا رفتن سن، کم‌ کم عضله‌ ها تحلیل می ‌روند، استحکام استخوان ‌ها کم می‌ شود و دیسک ‌های بین ‌مهره ‌ای هم خاصیت ارتجاعی خود را از دست می ‌دهند. در نتیجه ستون فقرات کمری دیگر خاصیت انعطاف ‌پذیری و تحمل این ضربه ‌ها را ندارد. متاسفانه اکثر بیماران پس از درمان هم کاملا بهبود پیدا نمی‌ کنند یا حتی عوارض درمانی مشکل‌ های جدیدی را برای آن ها به وجود می ‌آورد. اما از سویی دیگر پزشکان و محققان هم دست از تلاش برنمی ‌دارند. در سال‌ های اخیر چند روش جدید برای درمان کمردرد معرفی شده که بعضی از آن ها واقعا موثر به نظر می‌ رسند.

1- محرک‌ های الکتریکی؛ معجزه هایی کوچک

باربارا سوئینی، یک خانم 63 ساله آمریکایی است که تقریبا از 20 سال پیش با کمردرد دست و پنجه نرم ‌کرده است. او روش‌ های درمانی مثل خوردن مُسکن، فیزیوتراپی، تزریق داخل نخاع و حتی استفاده از مخدری به نام متادون را تجربه کرده بود اما هیچ ‌وقت کمردرد او بهبود پیدا نکرد. در نهایت چون کانال نخاعی خانم سوئینی بیش از حد تنگ شده بود و به نخاع او فشار می‌ آورد، راهی جز عمل جراحی باقی نماند. در این عمل، جراحان دو مهره کمری را به هم متصل کردند تا فشار از روی اعصاب نخاعی برداشته شود. اما پس از آن، این خانم حتی برای سرپا ایستادن هم مجبور بود از عصا استفاده کند. در سال 2006 میلادی خبری مبنی بر تولید گسترده "دستگاه ضربان ‌ساز ضد درد" منتشر شد. این دستگاه که حجمی به اندازه یک ساعت جیبی اشغال می ‌کند پیام‌ های الکتریکی به نخاع می‌ فرستد و مانع ارسال پیغام درد به سمت مغز می ‌شود. باربارا سوئینی با شنیدن این خبر تصمیم گرفت این روش درمانی را هم امتحان کند. دکتر زاخاری لوین طی یک عمل ساده اما ظریف، ضربان ‌ساز را در بدن بارابارا جاسازی و سپس رابطی بین ضربان ‌ساز و نخاع تنظیم کرد. در نهایت با چند بخیه کوچک عمل جراحی تمام شد و باربارا همان روز به خانه برگشت اما این بار بدون عصا. در حال حاضر او هیچ دردی ندارد و برخلاف 20 سال گذشته از زندگی لذت می ‌برد.

2- کمربند مادون ‌قرمز

سال 1800 میلادی اشعه مادون‌ قرمز کشف شد. تا به امروز موارد استفاده گوناگونی از این اشعه شناخته شده که معروف ‌ترین آن ها گرم کردن غذا به کمک این اشعه است. اما اخیرا مخترعی کانادایی برای درمان کمردرد، کمربندی ساخته که اشعه مادون ‌قرمز ساطع می‌ کند. تحت تاثیر این اشعه، خون ‌رسانی در ناحیه کمر بهتر و در نتیجه احساس درد هم کمتر می‌ شود. حتی در سال 2006 محققان کانادایی پس از انجام مطالعه‌ ای اعلام کردند که این کمربند قادر است علایم دردناک نیمی از بیماران را کاملا از بین ببرد. لارنس گوردون، مخترع این کمربند در واقع یک پرورش ‌دهنده اسب بود. پس از این که حین اسب‌ سواری کمرش آسیب دید به فکر ساختن چنین وسیله ‌ای افتاد. به عقیده گوردون بهترین زمان بستن کمربند شب‌ ها حین خواب است اما در طول روز هم می ‌توان از آن استفاده کرد. البته این دستگاه هنوز از طرف پزشکان مورد تایید قرار نگرفته و عوارضی هم از آن گزارش شده است. مثلا در برخی افراد پوست ناحیه زیر کمربند قهوه‌ ای رنگ شده که این مساله استفاده از دستگاه را مورد تردید قرار می ‌دهد. در ضمن قیمت فعلی این کمربند 2335 دلار است بنابراین خرید آن برای هر کسی ممکن نیست.

3- ساختن دوباره دیسک با سلول بنیادی

اکثر روش‌ های درمانی فقط علایم را از بین می ‌برند ولی علت اصلی ایجاد کمردرد همچنان به قوت خود باقی می‌ ماند. اما در دانشگاه منچستر انگلستان دکتر استفان ریچاردسون روش جدیدی برای درمان قطعی کمردرد ابداع کرده است. او در ابتدا سلول ‌هایی را از مغز استخوان بیماران به عنوان سلول بنیادی می‌ گیرد و پس از پرورش این سلول ‌ها در محیط آزمایشگاه آن ها را در ژلی از کلاژن ‌های انسانی مخلوط می ‌کند. درنهایت این مخلوط را از طریق برش جراحی کوچکی بین مهره‌ ها قرار می ‌دهند تا سلو‌ل ‌های بنیادی، خودشان دیسک بین ‌مهره ‌ای جدیدی بسازند. دکتر ریچاردسون می ‌گوید: "این روش کاملا بی‌ خطر و بدون عوارض جانبی است، چون سلول از بدن خود بیماران گرفته می ‌شود. در ضمن برش جراحی این قدر کوچک است که بیماران می‌ توانند همان روز به خانه برگردند."

تحقیق‌ های کلینیکی روی این روش درمانی تا 2 سال آینده ادامه خواهد داشت. اما دکتر ریچاردسون معتقد است 5 سال دیگر روش ساخت دیسک با سلول‌ بنیادی وارد همه مراکز درمانی آمریکا خواهد شد و کابوس غضروف‌ های آسیب ‌دیده و کمردرد برای همیشه از بین خواهد رفت.

4- ثابت کردن مهره‌ ها با پیچ‌ های پلاستیکی قابل ارتجاع

هر ساله حدود 200 هزار آمریکایی به دلیل از بین رفتن دیسک‌ های بین‌ مهره ‌ای مجبور به انجام عمل جراحی روی کمر می ‌شوند. در این جراحی در واقع 2 مهره مجاور توسط پیچ‌ هایی فلزی به هم متصل می ‌شوند تا جابه ‌جایی آن ها روی نخاع فشار نیاورد. البته این عمل عارضه ‌ای دایمی همراه دارد. در واقع پس از این جراحی بیمار دچار محدودیت ‌هایی در حرکت می ‌شود. چون محدوده حرکات کمر نسبت به قبل کاهش می ‌یابد. اما اخیرا تکنیکی به نام دینزی وارد عرصه جراحی کمر شده که با وجود متصل کردن دو مهره، دامنه حرکات طبیعی کمر را از بین نمی‌ برد. در این تکنیک برای ثابت کردن مهره‌ ها از مواد پلاستیکی و قابل انعطاف به جای پیچ فلزی استفاده می ‌شود. این مواد به شکل لوله‌ هایی در هر دو طرف مهره‌ ها قرار می ‌گیرند و با وجود نگه داشتن مهره ها در کنار هم قدرت تحرک کمر را از بین نمی ‌برند. این تکنیک در آمریکا در سال 2004 میلادی به تصویب رسید اما سال ‌هاست که در اروپا این روش به جای اتصال مهره ‌ها توسط پیچ فلزی استفاده می ‌شود.

5- تشک‌ های جدید

مطالعه ‌ای در سال 2006 میلادی نشان داد که تشک‌ های کهنه یک علت عمده برای شروع کمردرد محسوب می ‌شود. این مطالعه توسط محققی به نام دکتر جاکوبسون روی 59 زن و مرد آمریکایی انجام شد. در پایان همه این 59 نفر که مبتلا به کمردرد بودند فقط چهار هفته پس از تعویض تشکی که روی آن می ‌خوابیدند، بهبود پیدا کردند. جالب اینجا است که هیچ دارو یا روش خاصی هم به‌عنوان درمان جانبی در اختیار آن ها قرار نگرفت. البته تشک طبی، تکنولوژی جدیدی محسوب نمی ‌شود اما آگاهی از این که استفاده از تشک‌ های کهنه چقدر به ضرر بدن تمام می ‌‌شود، نکته قابل ‌تاملی است.

منبع: ریدرزدایجست

ترجمه: دکتر ریحانه مرتضی ‌زاده

اگر می خواهید با پزشکان سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن سایت مرتبط با بهداشت و سلامت، اینجا را کلیک کنید. 

*مطالب مرتبط:

گودی بیش از حد کمر

با کمردرد چه باید کرد؟

نشستن و ایستادن صحیح در کمردرد

ارزان‌ترین نسخه کمردرد

درمان دیسک کمر

تأثیر تشک های سفت در افزایش کمردرد

جلوگیری از کمردرد در رانندگان

کمردرد، بیماری نیست!

شروع کمردرد از30 سالگی

با کمر درد چه کنیم؟

135 درجه را فراموش نکنید

تاثیر تغذیه بر کمردرد

پارگی دیسک کمر

کمردرد و کمبود ویتامین

اثر طب سوزنی در درمان کمردرد

بخش تغذیه و سلامت تبیان

روش جدید درمان کمردرد

5 روش جدید درمان کمردرد

از محرک‌ های الکتریکی تا تشک‌ های جدید

اگر کمردرد مزمن، کلافه ‌تان کرده؛ حداقلش این است که می ‌توانید دل ‌تان را به این نکته خوش

 کنید که شما تنها نیستید! طبق آمارهای موجود، از هر 10 آمریکایی بالغ، 8 نفر در طول عمر خودش کمردرد شدیدی را تجربه کرده و پس از سرماخوردگی، کمردرد اولین علت مرخصی ‌های استعلاجی در این کشور است و...

 در یک برآورد سرانگشتی، کمردرد برای اقتصاد آمریکا سالانه 90 میلیارد دلار آب می‌ خورد. آمار و ارقام بالا را با در نظر گرفتن نسبت جمعیتی آمریکا و سایر کشورهای جهان، می‌ توان کم و بیش به کشورهای دیگر نیز تعمیم داد.

پزشکان، فیزیوتراپیست‌ ها و مهندسان پزشکی هر کدام شیوه های تازه ‌ای را برای تسکین و درمان این درد ناخوشایند می ‌آزمایند. ستون فقرات انسان، سیستم پیچیده ‌ای است که محافظت از نخاع را بر عهده دارد. این سیستم در اصل از مهره‌ ها و غضروف ‌هایی تشکیل شده که عضله ‌ها و رباط‌ های بسیار محکمی آن ها را پابرجا نگه می ‌دارند. اما مهره ‌های بخش کمری ستون‌ فقرات وظیفه دیگری هم دارند و آن تحمل وزن بدن است. درواقع 5 مهره در این ناحیه وجود دارند که دیسک بین آن ها شبیه بالشتک عمل می‌ کند و همه ضربه‌ های ناگهانی وارد به کمر را خنثی می ‌‌کند. اما با بالا رفتن سن، کم‌ کم عضله‌ ها تحلیل می ‌روند، استحکام استخوان ‌ها کم می‌ شود و دیسک ‌های بین ‌مهره ‌ای هم خاصیت ارتجاعی خود را از دست می ‌دهند. در نتیجه ستون فقرات کمری دیگر خاصیت انعطاف ‌پذیری و تحمل این ضربه ‌ها را ندارد. متاسفانه اکثر بیماران پس از درمان هم کاملا بهبود پیدا نمی‌ کنند یا حتی عوارض درمانی مشکل‌ های جدیدی را برای آن ها به وجود می ‌آورد. اما از سویی دیگر پزشکان و محققان هم دست از تلاش برنمی ‌دارند. در سال‌ های اخیر چند روش جدید برای درمان کمردرد معرفی شده که بعضی از آن ها واقعا موثر به نظر می‌ رسند.

1- محرک‌ های الکتریکی؛ معجزه هایی کوچک

باربارا سوئینی، یک خانم 63 ساله آمریکایی است که تقریبا از 20 سال پیش با کمردرد دست و پنجه نرم ‌کرده است. او روش‌ های درمانی مثل خوردن مُسکن، فیزیوتراپی، تزریق داخل نخاع و حتی استفاده از مخدری به نام متادون را تجربه کرده بود اما هیچ ‌وقت کمردرد او بهبود پیدا نکرد. در نهایت چون کانال نخاعی خانم سوئینی بیش از حد تنگ شده بود و به نخاع او فشار می‌ آورد، راهی جز عمل جراحی باقی نماند. در این عمل، جراحان دو مهره کمری را به هم متصل کردند تا فشار از روی اعصاب نخاعی برداشته شود. اما پس از آن، این خانم حتی برای سرپا ایستادن هم مجبور بود از عصا استفاده کند. در سال 2006 میلادی خبری مبنی بر تولید گسترده "دستگاه ضربان ‌ساز ضد درد" منتشر شد. این دستگاه که حجمی به اندازه یک ساعت جیبی اشغال می ‌کند پیام‌ های الکتریکی به نخاع می‌ فرستد و مانع ارسال پیغام درد به سمت مغز می ‌شود. باربارا سوئینی با شنیدن این خبر تصمیم گرفت این روش درمانی را هم امتحان کند. دکتر زاخاری لوین طی یک عمل ساده اما ظریف، ضربان ‌ساز را در بدن بارابارا جاسازی و سپس رابطی بین ضربان ‌ساز و نخاع تنظیم کرد. در نهایت با چند بخیه کوچک عمل جراحی تمام شد و باربارا همان روز به خانه برگشت اما این بار بدون عصا. در حال حاضر او هیچ دردی ندارد و برخلاف 20 سال گذشته از زندگی لذت می ‌برد.

2- کمربند مادون ‌قرمز

سال 1800 میلادی اشعه مادون‌ قرمز کشف شد. تا به امروز موارد استفاده گوناگونی از این اشعه شناخته شده که معروف ‌ترین آن ها گرم کردن غذا به کمک این اشعه است. اما اخیرا مخترعی کانادایی برای درمان کمردرد، کمربندی ساخته که اشعه مادون ‌قرمز ساطع می‌ کند. تحت تاثیر این اشعه، خون ‌رسانی در ناحیه کمر بهتر و در نتیجه احساس درد هم کمتر می‌ شود. حتی در سال 2006 محققان کانادایی پس از انجام مطالعه‌ ای اعلام کردند که این کمربند قادر است علایم دردناک نیمی از بیماران را کاملا از بین ببرد. لارنس گوردون، مخترع این کمربند در واقع یک پرورش ‌دهنده اسب بود. پس از این که حین اسب‌ سواری کمرش آسیب دید به فکر ساختن چنین وسیله ‌ای افتاد. به عقیده گوردون بهترین زمان بستن کمربند شب‌ ها حین خواب است اما در طول روز هم می ‌توان از آن استفاده کرد. البته این دستگاه هنوز از طرف پزشکان مورد تایید قرار نگرفته و عوارضی هم از آن گزارش شده است. مثلا در برخی افراد پوست ناحیه زیر کمربند قهوه‌ ای رنگ شده که این مساله استفاده از دستگاه را مورد تردید قرار می ‌دهد. در ضمن قیمت فعلی این کمربند 2335 دلار است بنابراین خرید آن برای هر کسی ممکن نیست.

3- ساختن دوباره دیسک با سلول بنیادی

اکثر روش‌ های درمانی فقط علایم را از بین می ‌برند ولی علت اصلی ایجاد کمردرد همچنان به قوت خود باقی می‌ ماند. اما در دانشگاه منچستر انگلستان دکتر استفان ریچاردسون روش جدیدی برای درمان قطعی کمردرد ابداع کرده است. او در ابتدا سلول ‌هایی را از مغز استخوان بیماران به عنوان سلول بنیادی می‌ گیرد و پس از پرورش این سلول ‌ها در محیط آزمایشگاه آن ها را در ژلی از کلاژن ‌های انسانی مخلوط می ‌کند. درنهایت این مخلوط را از طریق برش جراحی کوچکی بین مهره‌ ها قرار می ‌دهند تا سلو‌ل ‌های بنیادی، خودشان دیسک بین ‌مهره ‌ای جدیدی بسازند. دکتر ریچاردسون می ‌گوید: "این روش کاملا بی‌ خطر و بدون عوارض جانبی است، چون سلول از بدن خود بیماران گرفته می ‌شود. در ضمن برش جراحی این قدر کوچک است که بیماران می‌ توانند همان روز به خانه برگردند."

تحقیق‌ های کلینیکی روی این روش درمانی تا 2 سال آینده ادامه خواهد داشت. اما دکتر ریچاردسون معتقد است 5 سال دیگر روش ساخت دیسک با سلول‌ بنیادی وارد همه مراکز درمانی آمریکا خواهد شد و کابوس غضروف‌ های آسیب ‌دیده و کمردرد برای همیشه از بین خواهد رفت.

4- ثابت کردن مهره‌ ها با پیچ‌ های پلاستیکی قابل ارتجاع

هر ساله حدود 200 هزار آمریکایی به دلیل از بین رفتن دیسک‌ های بین‌ مهره ‌ای مجبور به انجام عمل جراحی روی کمر می ‌شوند. در این جراحی در واقع 2 مهره مجاور توسط پیچ‌ هایی فلزی به هم متصل می ‌شوند تا جابه ‌جایی آن ها روی نخاع فشار نیاورد. البته این عمل عارضه ‌ای دایمی همراه دارد. در واقع پس از این جراحی بیمار دچار محدودیت ‌هایی در حرکت می ‌شود. چون محدوده حرکات کمر نسبت به قبل کاهش می ‌یابد. اما اخیرا تکنیکی به نام دینزی وارد عرصه جراحی کمر شده که با وجود متصل کردن دو مهره، دامنه حرکات طبیعی کمر را از بین نمی‌ برد. در این تکنیک برای ثابت کردن مهره‌ ها از مواد پلاستیکی و قابل انعطاف به جای پیچ فلزی استفاده می ‌شود. این مواد به شکل لوله‌ هایی در هر دو طرف مهره‌ ها قرار می ‌گیرند و با وجود نگه داشتن مهره ها در کنار هم قدرت تحرک کمر را از بین نمی ‌برند. این تکنیک در آمریکا در سال 2004 میلادی به تصویب رسید اما سال ‌هاست که در اروپا این روش به جای اتصال مهره ‌ها توسط پیچ فلزی استفاده می ‌شود.

5- تشک‌ های جدید

مطالعه ‌ای در سال 2006 میلادی نشان داد که تشک‌ های کهنه یک علت عمده برای شروع کمردرد محسوب می ‌شود. این مطالعه توسط محققی به نام دکتر جاکوبسون روی 59 زن و مرد آمریکایی انجام شد. در پایان همه این 59 نفر که مبتلا به کمردرد بودند فقط چهار هفته پس از تعویض تشکی که روی آن می ‌خوابیدند، بهبود پیدا کردند. جالب اینجا است که هیچ دارو یا روش خاصی هم به‌عنوان درمان جانبی در اختیار آن ها قرار نگرفت. البته تشک طبی، تکنولوژی جدیدی محسوب نمی ‌شود اما آگاهی از این که استفاده از تشک‌ های کهنه چقدر به ضرر بدن تمام می ‌‌شود، نکته قابل ‌تاملی است.

منبع: ریدرزدایجست

ترجمه: دکتر ریحانه مرتضی ‌زاده

اگر می خواهید با پزشکان سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن سایت مرتبط با بهداشت و سلامت، اینجا را کلیک کنید. 

*مطالب مرتبط:

گودی بیش از حد کمر

با کمردرد چه باید کرد؟

نشستن و ایستادن صحیح در کمردرد

ارزان‌ترین نسخه کمردرد

درمان دیسک کمر

تأثیر تشک های سفت در افزایش کمردرد

جلوگیری از کمردرد در رانندگان

کمردرد، بیماری نیست!

شروع کمردرد از30 سالگی

با کمر درد چه کنیم؟

135 درجه را فراموش نکنید

تاثیر تغذیه بر کمردرد

پارگی دیسک کمر

کمردرد و کمبود ویتامین

اثر طب سوزنی در درمان کمردرد

بخش تغذیه و سلامت تبیان

استحکام استخوان ها با 8 تمرین ورزشی

استحکام استخوان ها با 8 تمرین ورزشی

چگونه می‌شود استخوان های لگن را قوی کرد؟

پوکی استخوان، عارضه‌ای که در آن استخوان‌ها ضعیف و باریک می‌شوند،

هر سال پوکی استخوان باعث تعداد بسیاری از شکستگی‌های استخوانی می‌شود و اغلب این شکستگی‌ها در استخوان‌های لگن، ستون فقرات و مچ رخ می‌دهند.

احتمال ابتلا به پوکی استخوان بسته به سن، نوع بدن، میزان هورمون استروژن، ترکیب ژنتیکی، نژاد، سبک زندگی، میزان فعالیت جسمی، رژیم غذایی و ابتلا به برخی از بیماری‌ها متفاوت است. زنان به طور خاص بیشتر در معرض پوکی استخوان هستند، زیرا در چند سال ابتدای پس از یائسگی به میزان سریعی دچار تحلیل استخوان‌ها می‌شوند. پیشگیری باید مدت‌ها پیش از یائسگی شروع شود، اما علاوه بر مصرف کافی کلسیم و ویتامین D ، ورزش کردن اساس پیشگیری از پوکی استخوان است.

ورزش نه تنها مانع از تحلیل ‌رفتن استخوان ها می شود، بلکه توانایی حفظ تعادل بدن را بهبود می‌بخشد و عضلاتی را که ما برای قائم ایستادن به آنها تکیه می‌کنیم، تقویت می‌کند. این اثرات مثبت ورزش، به پیشگیری از سقوط که یکی از علل اصلی شکستگی‌ها است کمک می‌کند. شکستن لگن، به خصوص در زنان سالمند، ممکن است به معلولیت دایمی، افسردگی و نیاز به مراقبت طولانی‌ مدت منجر شود.

این هشت تمرین ورزشی می‌توانند باعث استحکام استخوان‌های لگن شوند:

1- ایستادن روی صندلی

یک صندلی را به دیوار تکیه دهید. در جلوی صندلی بنشینید. زانوها‌ی‌تان را خم کنید و کف پاهای‌تان را روی زمین بگذارید. در وضعیت نیمه خمیده، به طوری که بازوهای‌تان متقاطع و دست‌های‌تان روی شانه باشد، به پشت صندلی تکیه دهید. در حالی که سر و گردن و کمرتان را صاف نگه ‌داشته‌اید، بالاتنه‌تان را جلو بیاورید و به تدریج از روی صندلی بلند شوید. مدتی در این حالت بمانید. بعد دوباره به آهستگی روی صندلی بنشینید و به وضعیت اولیه خود بازگردید. این حرکت را 8 تا 15 بار تکرار کنید. استراحت کنید و بار دوم تمرین‌ها را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، در هر دست‌تان یک وزنه بگیرید و دست‌های‌‌تان را به صورت متقاطع روی سینه قرار دهید.

2- فشار رو به جلوی لگن

بایستید و پاهای‌تان را به اندازه عرض لگن از هم باز کنید. برای اطمینان از اینکه می‌توانید تعادل‌تان را حفظ کنید، یک میز یا پیشخوان را با دستتان بگیرید. پای راست‌تان را جلو بگذارید و پاشنه پای راست‌تان را روی زمین محکم کنید. زانوی راست‌تان باید به طور مستقیم بالای قوزک پای‌تان باشد،‌ نه جلوتر از آن. پای عقبی‌تان را با پنجه‌اش روی زمین قرار دهید. سر، گردن، پشت و لگن‌تان را به صورت قائم و در یک خط قرار دهید. بدن‌تان را پایین بیاورید تا زمانی که ران راست شما تقریبا موازی با کف زمین قرار بگیرد (زانوی پای عقبی‌تان پایین‌تر قرار خواهد گرفت). نگذارید که مفصل راست لگن‌تان پایین سطح زانوی راست قرار گیرد. مدتی در این حال بمانید. با فشار به عقب، به وضعیت اول بازگردید. همین کار را با طرف چپ بدن‌تان انجام دهید. بعد دوباره این حرکات را تکرار کنید تا زمانی که با هر طرف بدن 8 بار آن را انجام دهید. وقتی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، بازوهای‌تان را در کناره بدن‌تان یا در جلو نگه‌دارید، یا سعی کنید در دست‌تان وزنه بگیرید.

3- چمباتمبه زدن با دمبل

بایستید، به طوری که پاهای‌تان به اندازه عرض شانه‌های‌تان از هم فاصله بگیرد. در حالی که بازوهای‌تان در کنار بدن‌تان و کف دست‌های تان رو به بدن‌تان قرار دارد، در هر دست‌تان یک وزنه بگیرید. به آرامی روی زانوهای‌تان خم شوید و باسن‌تان را به اندازه 20 سانتی‌متر یا بیشتر پایین بیاورید (اما نگذارید که لگن‌تان پایین‌تر از سطح زانوها قرار بگیرد). مدتی در این حالت بمانید. به آرامی به وضعیت شروع بازگردید. 8 تا 15 بار این حرکت را تکرار کنید. استراحت کنید و بعد دوباره این تعداد حرکات را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، وزن وزنه‌ها را افزایش دهید. همچنین می‌توانید این تمرین را با نگه‌ داشتن وزنه‌ها در سطح گوش‌ها و بالای شانه‌ها انجام دهید.

4- باز کردن لگن

در 40 سانتی‌متری پشت صندلی بایستید. برای حفظ تعادل، دست‌ هایتان را به پشتی صندلی بگیرید.‌ تنه‌تان را به اندازه 45 درجه خم کنید و به آهستگی پای راست‌تان را به ‌طور مستقیم از پشت‌تان بالا ببرید. تا جایی که می‌‌توانید بدون خم کردن زانوی‌تان، پا را بالا ببرید، یا اینکه روی صندلی بیشتر خم شوید. به آرامی پای‌تان را پایین بیاورید و به وضعیت شروع بازگردید. این حرکت را 8 تا 15 بار انجام دهید. همین کار را با پای چپ‌تان انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید.

5- بلند کردن پا از پهلو

پشت صندلی‌تان بایستید، در حالی که پاهای‌تان کنار هم قرار گرفته اند. برای حفظ تعادل، پشتی صندلی را با دست بگیرید. در حالی که پاهای‌تان روبه‌رو‌ی‌تان قرار دارند، به آرامی پای راست‌تان را از پهلو بالا ببرید، تا زمانی که حدود 20 سانتی‌متر از زمین فاصله بگیرد. 8 تا 15 بار این کار را تکرار کنید. همین کار را با پای چپ‌تان انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر تمرین‌ها را انجام دهید.

6- خم کردن لگن

روی یک تشک به پشت دراز بکشید، طوری که زانوهای‌تان خم شده و کف هر دو پای‌تان صاف روی کف زمین قرار داشته باشد. کف دست‌های‌تان را روی استخوان‌های لگن قرار دهید. عضلات شکم‌تان را سفت کنید و به آرامی زانوی راست‌تان را به سمت قفسه سینه‌تان بالا ببرید، تا زمانی که پای راست‌تان حدود 30 سانتی‌متر از کف زمین فاصله بگیرد. به آرامی پای‌تان را پایین بیاورید. مفاصل لگن دو طرف را در یک سطح قرار دهید (این کار به فعال شدن عضلات شکم کمک می‌کند) و کمرتان را به تشک بچسبانید. 8 تا 15 بار این حرکت را تکرار کنید. همین حرکت را با طرف چپ بدن هم انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید.

هنگامی که آمادگی بدنی‌تان بیشتر شد، این تمرین را بدون خم کردن زانو و با نگه‌داشتن ساق پا در حالت مستقیم انجام دهید. به این شکل: در حالی که زانوی پای راست‌تان خم شده است و کف پای راست‌تان روی کف زمین قرار دارد، ساق پای چپ‌تان را راست کنید، به طوری که روی کف زمین قرار بگیرد. بعد در حالی که ساق پای چپ‌تان در حالت مستقیم قرار دارد، آن را بلند کنید تا زمانی که زانوی این پا به سطح زانوی خم‌شده برسد.

7- بالا آوردن پشت

به صورت روی تشک دراز بکشید، به‌طوری که زانوهای‌تان راست باشد و ران‌های‌تان روی تشک قرار گرفته باشد. بازوی راست‌تان را موازی بدن‌تان قرار دهید، به طوری که کف دست‌تان رو به بالا باشد. بازوی چپ‌تان را باز کنید و به طور صاف بالای سرتان قرار دهید، به طوری که کف دست‌تان رو به پایین باشد. در حالی که بینی‌تان را به سمت پایین نگه‌داشته‌اید، به آرامی ساق پای راست‌تان و بازوی چپ‌تان را از زمین جدا کنید ( و تا جایی که می‌توانید آنها را بالا ببرید). سعی کنید که دست و گردن‌تان با بازوی‌تان در یک خط قرار گیرد. مدتی به این حالت بمانید و بعد به آرامی به وضعیت شروع بازگردید. 8 تا 15 بار این کار را تکرار کنید. همین تمرین را با ساق پای چپ و بازوی راست‌تان تکرار کنید. مدتی استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، سعی کنید هنگام بلند کردن بازو و ساق پا، شانه‌ها و بخش بالایی قفسه سینه‌تان را هم بالا ببرید.

8- کشش لگن

روی پشت‌تان دراز بکشید، در حالی که زانوهای‌تان خم شده است و کف پاهای‌تان صاف روی زمین قرار گرفته است. در همه مدت شانه‌های‌تان را روی زمین نگه ‌دارید. به آرامی هر دو ساق پای‌تان را به یک طرف پایین بیاورید، در حالی که زانوهای‌تان در کنار هم قرار دارد ‌و سرتان را به طرف مخالف بچرخانید. باید کشش را در طول عضلات لگن‌ و پهلوی‌تان حس کنید. 20 تا 30 ثانیه در این حالت بمانید. زانوهای‌تان را دوباره به خط وسط بازگردانید و این کار را در طرف دیگر بدن تکرار کنید.

ترجمه: بهار خراسانی

هفته نامه سلامت

اگر می خواهید با کارشناسان تغذیه ی سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

اگر می خواهید با پزشکان سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن بهداشت و سلامت سایت، اینجا را کلیک کنید.

* مطالب مرتبط :

چرا استخوان های مان پوک می شوند؟

پوکی استخوان با شما چه می کند؟

نگذارید استخوان های تان پوک شود

پوکی استخوان چگونه درمان می شود؟

راست قامت بمانید

استخوان‌ها به چه نیاز دارند؟

درمان‌ دارویی پوکی استخوان

پوکی استخوان زن و مرد نمی‌شناسد

نقش تغذیه در پیش گیری از پوکی استخوان

چگونه می توان از پوکی استخوان جلوگیری کرد؟

راهنمای پیشگیری و درمان استئوپروز (1) و (2)

کمبود اسیدیته معده موجب پوکی استخوان می شود

مقابله با پوکی استخوان از زبان متخصصان

استخوان ایرانی‌ها زودتر پوک می‌شود

بخش تغذیه و سلامت تبیان

• تعداد بازدید :

پوکی استخوان چگونه درمان می شود؟

در قسمت های قبلی این مطلب به " چرا استخوان های مان پوک می شوند؟"، " پوکی استخوان با شما چه می کند؟" و "نگذارید استخوان های تان پوک شود" پرداخته شد، حالا تصمیم داریم در رابطه با آزمایشات تشخیصی این بیماری و درمان آن صحبت کنیم.

آزمایشات  تشخیصی

به طور معمول، پزشکان استئوپروز را به وسیله اندازه گیری چگالی استخوان، تشخیص می دهند.

اندازه گیری جذب اشعه x

بهترین تست برای شناسایی، تست اندازه گیری جذب اشعه ایکس(DXAE)، می باشد. این یک روش سریع و ساده و با نتایج دقیق است که چگالی استخوان را در ستون فقرات، لگن و کمر(ناحیه هایی از بدن که بیشتر تحت تاثیر استئوپروز هستند)، اندازه گیری می کند و برای پیگیری دقیق تغییرات استخوانی در طول زمان استفاده می شود.

آزمایشات دیگری که می توانند چگالی استخوان را به طور دقیق اندازه گیری کنند شامل موارد زیر است:

* اولتراسوند

* سی تی اسکن

* و اندازه گیری جذب فوتون های تک

درمان

دارودرمانی

برخی از درمان های دارویی به منظور کمک به کند کردن از دست دهی بافت استخوان و حفظ توده استخوانی وجود دارند که شامل موارد زیر است:

* بیس فسفونات ها

مشابه استروژن، این گروه از داروها از شکستن استخوان جلوگیری کرده، نگهدارنده توده استخوانی هستند و حتی چگالی استخوان در ستون فقرات و لگن را افزایش داده و خطر شکستگی ها را کاهش می دهند. برخی ازداروهای این گروه شامل آلندرونات(fosamax)، ایباندرونات(boniva)، ریزدرونات(actonel) و اسید زولدرونیک(reclast) است.

بیس فسفونات ها به ویژه برای مردان، بزرگسالان جوان و افراد دارای استئوپروز ناشی ازاستروئید مفید هستند. هم چنین به منظور پیشگیری از استئوپروز در افرادی که نیاز به دوره طولانی درمان های استروئیدی برای بیماری های مثل آسم و آرتریت دارند، استفاده می شوند.

عوارض جانبی که می تواند شدید باشد شامل حالت تهوع، درد شکمی، سختی بلع و خطر التهاب مری یا سرطان های مری می باشند. بیس فسفونات هایی که یک بار در هفته یا یک بار در ماه مصرف می شوند مشکلات معدی کمتری ایجاد می کنند. چنان چه قادر به تحمل بیس فسفونات خوراکی نباشید، پزشک می تواند تزریق دوره ای وریدی بیس فسفونات را به شما توصیه کند.

هم چنین عوارض جانبی جدی با مصرف بیس فسفونات ها مثل تحلیل بافت استخوانی فک، ضربان قلب نامنظم و اختلالات بینایی گزارش شده است. در مورد عوارض و فواید این دارو با پزشک خود مشورت کرده و برای جراحی دندان، دندان پزشک تان را در مورد داروهایی که قبلا استفاده می کردید مطلع کنید.

* رالوکسیفن(evista)

این دارو به گروهی از داروها که تعدیل کننده های انتخابی رسپتور استروژن(SERMs) نامیده می شوند تعلق دارند. Raloxifene همان تاثیرات مفید استروژن بر چگالی استخوان در زنان بعد از یائسگی را بدون برخی خطرات مرتبط با استروژن  مثل افزایش خطر سرطان رحم و احتمالا سرطان پستان دارد.

سرخی صورت یکی از عوارض جانبی این دارو است و چنان چه شما سابقه لختگی خون داشته باشید باید از مصرف این دارو اجتناب کنید.

این دارو به طور معمول در مردان توصیه نمی شود، تنها یک مطالعه کوچک نشان داده است که این دارو ممکن است برای حفظ چگالی استخوانی در مردان نیز مفید باشد.

* کلسیتونین

کلسیتونین هورمونی که به وسیله غده تیروئید ساخته می شود، بازجذب استخوان را کاهش داده و از دست دهی بافت استخوانی را کند می کند.

هم چنین از شکستگی های ستون فقرات جلوگیری کرده و حتی ممکن است باعث تسکین دردهای ناشی از تراکم شکستگی ها گردد.

این دارو معمولا به شکل اسپری بینی استفاده می شود و ممکن است در برخی افراد باعث سوزش و ناراحتی بینی گردد، اما هم چنین به فرم داروی تزریقی نیز موجود است.

از آن جا که کلسیتونین به اندازه بیس فسفونات ها قوی نیست، معمولا برای افرادی که قادر به مصرف داروی دیگری نیستند کنار گذاشته می شود.

* تری پاراتید (forteo )

این داروی قوی یک آنالوگ پاراتیروئید هورمون است که برای درمان استئوپروز در زنان بعد از یائسگی و مردان با خطر بالای شکستگی استفاده می شود.

این دارو با تحریک رشد بافت استخوانی نو عمل می کند، در حالی که دیگر داروها از طریق ممانعت از از دست دهی بافت استخوان اثرگذار هستند.

تری پاراتید به صورت یک بار تزریق زیر جلدی در روز در ناحیه شکم یا ران تجویز می شود. اثرات طولانی مدت آن باید مطالعه شود، بنابراین این دارو برای کمتر از 2 سال توصیه شده است.

هورمون درمانی

اگر چه هورمون درمانی می تواند خطر لخته شدن خون، سرطان رحم، سرطان پستان و احتمال ناراحتی های قلبی را افزایش دهد با این حال استروژن به خصوص اگر بلافاصله بعد از یائسگی شروع شود، می تواند به حفظ دانسیته استخوانی کمک کند.

به علت نگرانی های موجود در مورد بی خطر بودن این روش و نیز به علت در دسترس بودن درمان های دیگر، معمولا هورمون درمانی اولین انتخاب برای درمان نمی باشد.

درمان فیزیکی

علاوه بر درمان های دارویی و هورمونی، برنامه درمانی فیزیکی به استحکام استخوان ها کمک کرده و با بهبود بخشیدن به وضعیت اندامی، تعادل و قدرت ماهیچه ها، احتمال رخ دادن شکستگی را کاهش می دهد.

برای مشاهده ی وب سایت دکتر فرشچی می توانید به آدرس اینترنتی www.novindiet.com مراجعه نمایید.

دکتر حمیدرضا فرشچی - همکار تبیان

متخصص تغذیه - فوق تخصص دیابت و چاقی

اگر می خواهید با پزشکان سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن سایت مرتبط با بهداشت و سلامت، اینجا را کلیک کنید. 

*مطالب مرتبط:

آیا مصرف بیش از حد پروتئین باعث پوکی استخوان می شود؟

استخوان‌ها به چه نیاز دارند؟

افسردگی احتمال پوکی استخوان را زیاد می کند

درمان‌ دارویی پوکی استخوان

پوکی استخوان زن و مرد نمی‌شناسد

نرم و آهسته تهی می ‌شود

چگونه می توان از پوکی استخوان جلوگیری کرد؟

ارتباط موی خاکستری و دندان شل با پوکی استخوان

پوکی استخوان در مردان

راهنمای پیشگیری و درمان استئوپروز ( قسمت اول) و ( قسمت دوم )

کمبود اسیدیته معده موجب پوکی استخوان می شود

روشی جدید برای درمان پوکی استخوان

مقابله با پوکی استخوان از زبان متخصصان

استخوان ایرانی‌ها زودتر پوک می‌شود

بخش تغذیه و سلامت تبیان

• تعداد بازدید :
• 4257
• سه شنبه 18/3/1389
• تاریخ :

نگذارید استخوان های تان پوک شود

چنان چه به استئوپروز مبتلا هستید، این پیشنهادات به خفیف کردن علائم بیماری و حفظ استقلال و عدم وابستگی تان کمک خواهد کرد:

* وضعیت اندامی خوب خود را حفظ کنید.

وضعیت خوب، که به صورت سر و چانه به سمت بالا، شانه ها عقب، کمر صاف و قوس ستون مهره ها کم، تعریف می شود کمک می کند تا فشار کمتری در ناحیه ستون فقرات داشته باشید.

زمانی که نشسته اید یا رانندگی می کنید، یک پارچه لوله شده را پشت خود قرار دهید.

هنگام انجام کارهای دستی یا مطالعه کردن هرگز خم نشوید.

برای بلند کردن اجسام روی زانو خم شوید نه کمر و پشت تان را صاف نگه دارید.

* از افتادن جلوگیری کنید.

کفش های پاشنه کوتاه با کف غیرلیز  بپوشید و خانه خود را از نظر سطوح فرش شده، لیز و لغزنده که ممکن است باعث زمین خوردن شما شوند کنترل کنید.

اتاق ها را کاملا روشن نگه دارید و در محیط حمام با نصب دستگیره به دیوارها به حفظ تعادل خود کمک کنید و مطمئن شوید که به راحتی می توانید از تخت پایین آیید.

* درد را تحت کنترل قرار دهید.

در مورد راه های کنترل درد با پزشک صحبت کنید.

هرگز دردهای مزمن را نادیده نگیرید.

چنان چه این دردها درمان نشده باقی بمانند، می تواند تحرک شما را محدود کرده و باعث درد بیشتر شوند.

پیشگیری

سه فاکتور مهم برای این که سلامت استخوان های خود را در طول زندگی حفظ کنید شامل موارد زیر است:

* مقدار کافی کلسیم

* مقدار کافی ویتامین D

* فعالیت بدنی منظم

کلسیم

مقدار کلسیم مورد نیاز برای حفظ سلامتی در طول دوره زندگی متغیر است. متخصصین علوم پزشکی دریافت روزانه این مقادیر کلسیم از غذا و مکمل را توصیه کرده است:

تا یک سالگی               210 تا 270 میلی گرم

1 تا 3 سالگی               500 میلی گرم

4 تا 8 سالگی               800  میلی گرم

9 تا 18 سالگی             1300  میلی گرم

19 تا 50 سالگی           1000 میلی گرم

51 سال و بیشتر          1200 میلی گرم

اصلی ترین منابع کلسیم محصولات لبنی هستند اما تنها منابع آن نمی باشند. بادام، بروکلی، اسفناج، کلم پخته، کنسرو سالمون با استخوان، ساردین و محصولات سویا نیز غنی از کلسیم هستند.

اگر کلسیم کافی از طریق رژیم غذایی دریافت نمی کنید، از مکمل های کلسیم استفاده کنید. 

متخصصین همچنین  توصیه می کنند که بیشتر از 2500 میلی گرم کلسیم در روز دریافت نکنید.

ویتامین D

دریافت مقدار کافی ویتامین D به اندازه کلسیم برای سلامت استخوان ها مهم است. هنوز دانشمندان به درستی نمی دانند که مقدار مطلوب مورد نیاز ویتامین D در روز چه مقدار است، اما صحیح است که هر فرد بالای 1 سال تا  2000 واحد بین المللی  در روز دریافت کند.

به طور کلی متخصصین توصیه کرده اند که بزرگسالان 400 تا 1000 واحد بین المللی در روز دریافت کنند.

اگر چه خیلی از مردم مقدار کافی ویتامین D را از نور خورشید دریافت می کنند، اما در صورتی که شما در عرض جغرافیایی بالایی ساکن هستید، بیشتر در خانه هستید یا  به طور منظم برای پیشگیری از سرطان پوست از کرم های ضدآفتاب استفاده می کنید و یا در کشورهای اسلامی که خانم ها در طول روز از حجاب استفاده می نمایند نور خورشید منبع خوبی نمی باشد. همچنین با وجود این که ویتامین D در ماهی های چرب مثل تون و ساردین و در زرده تخم مرغ وجود دارد، ممکن است این غذاها به طور روزانه خورده نشوند. مکمل های ویتامین D یا کلسیم وVit D  می توانند یک جانشین مناسب باشند.

فعالیت بدنی

ورزش به ساخت استخوان های قوی و اتلاف کند آن ها کمک می کند.

شروع فعالیت بدنی از هر زمان برای استخوان های شما مفید خواهد بود، اما بیشترین اثر را زمانی خواهد داشت که شما از دوران جوانی ورزش را به طور منظم آغاز کرده و در طول زندگی آن را ادامه دهید. ورزش های قدرتی را با ورزش های تحمل وزن همراه کنید. تمرین های قدرتی به قدرت عضلات و استخوان ها در بازو و بالای ستون فقرات کمک می کند و تمرین های تحمل وزن مثل پیاده روی، پریدن، دویدن، بالا رفتن از پله، طناب زدن و اسکی بیشتر بر استخوان ها در ناحیه پا، باسن و پایین ستون فقرات اثر گذار است. شنا، دوچرخه سواری و تمرین های ورزشی با دستگاه می توانند یک تمرین خوب برای سیستم قلب و عروق باشند اما به علت کم فشار بودن به اندازه تمرین های تحمل وزن برای استخوان ها مفید نمی باشند.

نکات دیگر برای پیشگیری

این اقدامات نیز می توانند برای کمک به پیشگیری از اتلاف استخوان ها مفید باشند:

* عدم مصرف سیگار

مصرف سیگار، احتمالا به وسیله کاهش میزان استروژنی که بدن خانم ها تولید می کند و با کاهش جذب روده ای کلسیم باعث افزایش اتلاف استخوان می شود. لذا عدم مصرف سیگار و یا ترک آن در بهبود تراکم استخوان مفید خواهد بود.

* عدم مصرف الکل

الکل می تواند باعث کاهش شکل گیری استخوان و هم چنین کاهش توانایی بدن در جذب کلسیم گردد.

* محدود نمودن مصرف نوشابه های گازدار

مصرف فراوان نوشابه های گازدار از جذب کلسیم جلوگیری می نماید و بهتر آن است که به وسیله شیر و نیز آب میوه های طبیعی جایگزین گردند.

* محدود نمودن مصرف کافئین

مصرف فراوان قهوه و چای نیز از جذب کلسیم جلوگیری می نماید لذا باید مصرف این مواد غذایی نیز محدود گردد.

* محدود نمودن مصرف نمک

مصرف فراوان نمک از بازجذب کلسیم در بدن جلوگیری کرده و لذا در هنگام طبخ از نمک اضافی استفاده نکنید علاوه بر آن که از مصرف تنقلات حاوی نمک فراوان بپرهیزید.

برای مشاهده ی وب سایت دکتر فرشچی می توانید به آدرس اینترنتی www.novindiet.com مراجعه نمایید.

دکتر حمیدرضا فرشچی - همکار تبیان

متخصص تغذیه - فوق تخصص دیابت و چاقی

اگر می خواهید با پزشکان سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن سایت مرتبط با بهداشت و سلامت، اینجا را کلیک کنید.

اگر می خواهید با کارشناسان تغذیه ی سایت درباره رژیم های غذایی مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

*مطالب مرتبط:

آیا مصرف بیش از حد پروتئین باعث پوکی استخوان می شود؟

افسردگی احتمال پوکی استخوان را زیاد می کند

پوکی استخوان زن و مرد نمی‌شناسد

نرم و آهسته تهی می ‌شود

چگونه می توان از پوکی استخوان جلوگیری کرد؟

ارتباط موی خاکستری و دندان شل با پوکی استخوان

پوکی استخوان در مردان

راهنمای پیشگیری و درمان استئوپروز ( قسمت اول) و ( قسمت دوم )

کمبود اسیدیته معده موجب پوکی استخوان می شود

روشی جدید برای درمان پوکی استخوان

مقابله با پوکی استخوان از زبان متخصصان

استخوان ایرانی‌ها زودتر پوک می‌شود

بخش تغذیه و سلامت تبیان