باران رحمت

مجله فرهنگی مذهبی

باران رحمت

مجله فرهنگی مذهبی

مقایسه‌ای بین انواع حبوبات

  • تعداد بازدید :

مقایسه‌ای بین انواع حبوبات


حبوبات دسته‌ای از سبزیجات هستند که ماهیت نشاسته‌ای داشته و شامل انواع لوبیاها، نخودها و عدس هستند. حبوبات بسیار کم چرب هستند و میزان کلسترول‌شان صفر است. فولات، پتاسیم، آهن و منگنز زیادی دارند. هر دو نوع فیبر محلول و غیر محلول را دارند.


حبوبات

 

حبوبات محتوای پروتئینی بالایی دارند که می‌توانند جایگزین خوبی برای گوشت باشند.

حبوبات دسته‌ای از سبزیجات هستند که ماهیت نشاسته‌ای داشته و شامل انواع لوبیاها، نخودها و عدس هستند.

حبوبات بسیار کم چرب هستند و میزان کلسترول‌شان صفر است.

فولات، پتاسیم، آهن و منگنز زیادی دارند. هر دو نوع فیبر محلول و غیر محلول را دارند.

 

اگر می‌خواهید از آن‌ها در غذای‌تان استفاده کنید، سعی می‌کنیم در اینجا با معرفی آن‌ها و بیان خواص مفیدشان، شما را به این کار بیشتر تشویق کنیم.

 

انواع حبوبات

مقدار مواد مغذی موجود در هر 2/1 لیوان از حبوبات

 

سدیم

(mg)

آهن (%)

کلسیم

ویتامین A

ویتامینC

چربی

کربوهیدرات

پروتئین

کالری

مواد مغذی/انواع حبوبات

353

 

3

 

359

 

4

 

580

 

216

 

436

 

-

 

10

 

3

 

9

 

4

 

7

 

17

 

9

 

10

 

5

 

2

 

4

 

2

 

3

 

2

 

3

 

-

 

0

 

0

 

1

 

0

 

0

 

0

 

0

 

-

 

2

 

15

 

8

 

13

 

4

 

2

 

2

 

-

 

 0.97

 

 0.97

 

 1.37

 

 0.29

 

 0.28

 

 1.02

 

 0.44

 

 1.52

 

18.30

 

18.30

 

27.14

 

10.48

 

15.88

 

57.68

 

19.96

 

50.12

 

5.83

 

5.83

 

5.94

 

3.93

 

7

 

24.77

 

6.72

 

9.6

        

103

 

103

 

143

 

59

 

91

 

339

 

109

 

280

 

لوبیا چیتی

 

لوبیا سبز

 

نخود

 

نخود سبز

 

باقلا

 

عدس

 

لوبیا قرمز

 

لوبیا چشم بلبلی

 

 

پروتئین در  حبوبات 

اگرچه حبوبات میزان پروتئین زیادی دارند، ولی پروتئین کاملی ندارند و در ترکیب با سایر مواد غذایی از جمله غلات و لبنیات پروتئین‌شان کامل می‌شود.

منظور از پروتئین ناکامل این است که یک یا چند نوع از اسیدآمینه‌های ضروری بدن را ندارند. به طور کلی برای ساخت پروتئین به بیست اسیدآمینه که واحد سازنده‌ی آن هستند، نیاز است. بدن قادر به ساختن تعدادی از آن‌ها نیست، که باید از طریق غذا در دسترس بدن قرار گیرند و برای همین به آن‌ها اسید آمینه ضروری گفته می‌شود.

با پخت آرام، خیساندن قبل از پخت و همچنین مصرف مواد غنی از ویتامین ث همراه حبوبات یا پس از آن به جذب راحت و مطمئن آهن بسیار کمک می‌کنیم

معمولاً حبوبات در یک یا چند نوع از این اسیدآمینه‌های ضروری کمبود دارند مانند عدس که در متیونین و سیستئین فقیر است.

راه حل این موضوع دو چیز است؛

* یکی جوانه زدن حبوبات و مصرف آن‌ها پس از جوانه زدن است؛ مثلاً در مورد عدس با جوانه زدن کمبود دو اسید آمینه ذکر شده جبران می‌شود.

* و راه دوم که معمولاً بیشتر استفاده می‌شود مصرف حبوبات در ترکیب با سایر گروه‌های غذایی از جمله غلات مانند برنج، جو، گندم، پاستا و ماکارونی و لبنیات مانند کشک و شیر است.

 

آهن در حبوبات

آهن موجود در حبوبات همیشه از مهم‌ترین منابع آهن بوده است. علی رغم این‌که از نوع  آهن غیرهم است و نسبت به آهن‌هِم که منشاء حیوانی دارد مانند گوشت، سرعت جذب کمتری دارد، باز هم مصرف این گروه به عنوان منبع خوبی از آهن همچنان مدنظر است. همان‌طور که معمولاً گیاه‌خواران آهن مورد نیاز خود را از این گروه فراهم می‌کنند.

نکته‌ی مهم این است که با پخت آرام، خیساندن قبل از پخت و همچنین مصرف مواد غنی از ویتامین ث همراه حبوبات یا پس از آن به جذب راحت و مطمئن آهن بسیار کمک می‌کنیم.

 

استروژن گیاهی در حبوبات

فلاوونوئیدهایی که در حبوبات از جمله در لوبیا چیتی، نخود و لوبیا سویا وجود دارد، ممکن است شبیه هورمون زنانه‌ی استروژن عمل کند.

پیش سازهای شبه استروژن در منابع گیاهی «فیتواستروژن» نامیده  می‌شود و ممکن است در خانم‌ها کاهش عوارض یائسگی را به دنبال داشته باشد. البته خانم‌هایی که سابقه‌ی سرطان سینه در خانواده دارند، باید مراقب میزان دریافت استروژن خود حتی استروژن گیاهی باشند.

 

آماده سازی پیش از پخت

با توجه به این که این گروه از مواد بسیار نفاخ هستند، حتماً بیست و چهار ساعت قبل از پخت، آن‌ها در آب فراوان خیسانده و سعی شود هر 8 ساعت آب آن عوض شود و سپس با آب جدید پخته شود. فراموش نشود که این خیساندن هم سبب هضم راحت آن می‌شود و هم جذب مواد مغذی آن‌را بسیار راحت  و مطمئن‌تر  می‌کند.

آن‌را آهسته و زمان دار بپزید و حرارت را بالا نبرید، بهتر است کمی حوصله داشته باشیم. آهسته پختن نیز به سهل‌الهضم شدن آن بسیار کمک می‌کند.

راحله باباپور

بخش تغذیه و آشپزی تبیان


مطالب مرتبط:

تأثیر حبوبات در کاهش وزن

حبوبات را فراموش نکنید

ارزش حبوبات در رژیم سالم

6 غذای مورد نیاز هر خانم(2)

نقش لوبیاها در کاهش وزن

به عدس می‌گویند گوشت فقرا

چه بخوریم تا سالم بمانیم(1)

مصرف غذاهای مختلف با یکدیگر 

خاصیت فوق‌العاده‌ی آب آلبالو

  • تعداد بازدید :

3 خاصیت فوق‌العاده‌ی آب آلبالو


آب آلبالو خطر بیماری‌های قلبی عروقی را در مبتلایان به دیابت کاهش می‌دهد. نوشیدن این آب‌میوه، درد عضلانی ناشی از ورزش را کاهش می‌دهد و همچنین نوشیدن آن در صبح به خواب بهتر در شب کمک می‌کند.


1- آب آلبالو خطر بیماری‌های قلبی عروقی را در مبتلایان به دیابت کاهش می‌دهد

آب آلبالو

نتایج یک مطالعه نشان داده است «آنتوسیانین» موجود در آب آلبالو به کاهش عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم کمک می‌کند.

این مطالعه جهت بررسی تأثیر مصرف آب آلبالو به عنوان یک منبع غنی از آنتوسیانین‌ها بر سطح چربی‌ها و فشار خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم توسط گروهی از متخصصان دانشگاه میشیگان انجام شده است.

به گفته پزشکان، خطر بیماری‌های قلبی عروقی در مبتلایان به دیابت بالا است از این رو دست‌یابی به سطوح مناسب چربی‌های خون در این بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است. تغذیه و از جمله مصرف آنتوسیانین‌ها، نقش مهمی در کاهش خطر بیماری‌های قلبی و فشار خون دارد.

در این مطالعه 16 زن مبتلا به دیابت نوع دوم مورد بررسی قرار گرفتند. در طول دوره این مطالعه شرکت کنندگان به مدت شش هفته آب آلبالو مصرف کردند. وزن، چربی‌های خون و سطح فشارخون سیستولیک و دیاستولیک این بیماران در شروع و پایان مطالعه اندازه‌گیری شد.

به گزارش روزنامه استار، نتایج این بررسی نشان داد که مصرف آب آلبالو به بهبود عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم کمک می‌کند.

 

2- نوشیدن آب آلبالو درد عضلانی ناشی از ورزش را کاهش می‌دهد

مطالعات نشان می‌دهد که نوشیدن آب آلبالو پس از ورزش کردن می‌تواند درد حاصل از کشیدگی ماهیچه‌ها را تسکین دهد.

در یک پژوهش محققان امریکایی، 14 فرد داوطلب را که برای یک دوره 7 روزه ورزش کردند، مورد آزمایش قرار دادند.

شرکت کنندگان در این پژوهش، ترکیبی از آب آلبالو و آب سیب یا هر نوشیدنی بدون آب آلبالو را به مدت 3 روز قبل از ورزش کردن و 4 روز دیگر پس از ورزش کردن، نوشیدند. پس از 2 هفته همین آزمایشات با ایجاد تغییرات در ترکیب نوشیدنی‌های مصرف شده تکرار شد.

مصرف یک لیوان آب آلبالوی بدون قند در صبح به خواب بهتر در شب کمک می‌کند

نتایج مطالعات پس از پرس و جو از شرکت کنندگان نشان داد افرادی که هر نوع نوشیدنی غیر از آب آلبالو مصرف کرده بودند 22 درصد از توان عضلانی خود را از دست دادند در حالی که افرادی که آب آلبالو مصرف کرده بودند تنها 4 درصد دچار ضعف عضلانی شده بودند.

همچنین درد ناشی از کشیدگی عضلانی در اثر ورزش کردن در افرادی که آب آلبالو مصرف کرده بودند به مراتب کمتر از سایرین بود. به علاوه پس از گذشت 96 ساعت افرادی که آب آلبالو مصرف کرده بودند، توان عضلانی بیشتری به دست آوردند.

 

3- نوشیدن آب آلبالو در صبح به خواب بهتر در شب کمک می‌کند

به گزارش خبرگزاری فرانسه بررسی‌های محققان دانشگاه روچستر در نیویورک که مشروح نتایج آن در مجله Medicinal food به چاپ رسیده است نشان می‌دهد مصرف یک لیوان آب آلبالوی بدون قند در صبح به خواب بهتر در شب کمک می‌کند.

محققان در پژوهشی که انجام دادند از داوطلبان خواستند هر روز دو نوبت صبح و عصر به مدت دو هفته آب آلبالو ترش مصرف کنند و بعد دو هفته دیگر که از این نوشیدنی استفاده نکرده بودند، وضعیت آن‌ها مقایسه شد.

در دو هفته‌ای که داوطلبان این نوشیدنی را مصرف کرده بودند میزان بی‌خوابی در آن‌ها به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرد.

طبق آمار از هر 4 فرد بالغ یک نفر دچار بی‌خوابی است و 50 درصد این افراد کمتر از 5 ساعت در شب می‌خوابند.

به گفته محققان دلیل این ویژگی آب آلبالو وجود مقادیر فراوانی ملاتونین است. ملاتونین نوعی هورمون است که می‌تواند سیکل خواب را تنظیم کند.

 فرآوری: مریم مرادیان نیری

بخش تغذیه و آشپزی تبیان


منابع:

ایسنا

magiran

گیلان نیوز

 

مطالب مرتبط:

آلبالو ؛ خوش مزه، زیبا، مفید

گیلاس و آلبالو ، دارویی برای درد مفاصل و نقرس

درمان بیماری کبد با گیلاس و آلبالو

فواید آب سیب

آب پرتقال از تشکیل سنگ کلیه پیشگیری می‌کند

آب سیب از سکته قلبی پیشگیری می کند

تاثیر آب انار در رفع مواد سمی بدن

7 آبمیوه ی پیشنهادی

خاکشیر؛ نوشیدنی مناسب این روزها

شربت های سنتی مناسب برای روزهای گرم

بهترین و بدترین نوشیدنی های فصل گرما

 

روش جدید درمان کمردرد

5 روش جدید درمان کمردرد

از محرک‌ های الکتریکی تا تشک‌ های جدید

کمردرد، درد پشت

اگر کمردرد مزمن، کلافه ‌تان کرده؛ حداقلش این است که می ‌توانید دل ‌تان را به این نکته خوش

 کنید که شما تنها نیستید! طبق آمارهای موجود، از هر 10 آمریکایی بالغ، 8 نفر در طول عمر خودش کمردرد شدیدی را تجربه کرده و پس از سرماخوردگی، کمردرد اولین علت مرخصی ‌های استعلاجی در این کشور است و...

 در یک برآورد سرانگشتی، کمردرد برای اقتصاد آمریکا سالانه 90 میلیارد دلار آب می‌ خورد. آمار و ارقام بالا را با در نظر گرفتن نسبت جمعیتی آمریکا و سایر کشورهای جهان، می‌ توان کم و بیش به کشورهای دیگر نیز تعمیم داد.

پزشکان، فیزیوتراپیست‌ ها و مهندسان پزشکی هر کدام شیوه های تازه ‌ای را برای تسکین و درمان این درد ناخوشایند می ‌آزمایند. ستون فقرات انسان، سیستم پیچیده ‌ای است که محافظت از نخاع را بر عهده دارد. این سیستم در اصل از مهره‌ ها و غضروف ‌هایی تشکیل شده که عضله ‌ها و رباط‌ های بسیار محکمی آن ها را پابرجا نگه می ‌دارند. اما مهره ‌های بخش کمری ستون‌ فقرات وظیفه دیگری هم دارند و آن تحمل وزن بدن است. درواقع 5 مهره در این ناحیه وجود دارند که دیسک بین آن ها شبیه بالشتک عمل می‌ کند و همه ضربه‌ های ناگهانی وارد به کمر را خنثی می ‌‌کند. اما با بالا رفتن سن، کم‌ کم عضله‌ ها تحلیل می ‌روند، استحکام استخوان ‌ها کم می‌ شود و دیسک ‌های بین ‌مهره ‌ای هم خاصیت ارتجاعی خود را از دست می ‌دهند. در نتیجه ستون فقرات کمری دیگر خاصیت انعطاف ‌پذیری و تحمل این ضربه ‌ها را ندارد. متاسفانه اکثر بیماران پس از درمان هم کاملا بهبود پیدا نمی‌ کنند یا حتی عوارض درمانی مشکل‌ های جدیدی را برای آن ها به وجود می ‌آورد. اما از سویی دیگر پزشکان و محققان هم دست از تلاش برنمی ‌دارند. در سال‌ های اخیر چند روش جدید برای درمان کمردرد معرفی شده که بعضی از آن ها واقعا موثر به نظر می‌ رسند.

1- محرک‌ های الکتریکی؛ معجزه هایی کوچک

باربارا سوئینی، یک خانم 63 ساله آمریکایی است که تقریبا از 20 سال پیش با کمردرد دست و پنجه نرم ‌کرده است. او روش‌ های درمانی مثل خوردن مُسکن، فیزیوتراپی، تزریق داخل نخاع و حتی استفاده از مخدری به نام متادون را تجربه کرده بود اما هیچ ‌وقت کمردرد او بهبود پیدا نکرد. در نهایت چون کانال نخاعی خانم سوئینی بیش از حد تنگ شده بود و به نخاع او فشار می‌ آورد، راهی جز عمل جراحی باقی نماند. در این عمل، جراحان دو مهره کمری را به هم متصل کردند تا فشار از روی اعصاب نخاعی برداشته شود. اما پس از آن، این خانم حتی برای سرپا ایستادن هم مجبور بود از عصا استفاده کند. در سال 2006 میلادی خبری مبنی بر تولید گسترده "دستگاه ضربان ‌ساز ضد درد" منتشر شد. این دستگاه که حجمی به اندازه یک ساعت جیبی اشغال می ‌کند پیام‌ های الکتریکی به نخاع می‌ فرستد و مانع ارسال پیغام درد به سمت مغز می ‌شود. باربارا سوئینی با شنیدن این خبر تصمیم گرفت این روش درمانی را هم امتحان کند. دکتر زاخاری لوین طی یک عمل ساده اما ظریف، ضربان ‌ساز را در بدن بارابارا جاسازی و سپس رابطی بین ضربان ‌ساز و نخاع تنظیم کرد. در نهایت با چند بخیه کوچک عمل جراحی تمام شد و باربارا همان روز به خانه برگشت اما این بار بدون عصا. در حال حاضر او هیچ دردی ندارد و برخلاف 20 سال گذشته از زندگی لذت می ‌برد.

کمربند مادون ‌قرمز

2- کمربند مادون ‌قرمز

سال 1800 میلادی اشعه مادون‌ قرمز کشف شد. تا به امروز موارد استفاده گوناگونی از این اشعه شناخته شده که معروف ‌ترین آن ها گرم کردن غذا به کمک این اشعه است. اما اخیرا مخترعی کانادایی برای درمان کمردرد، کمربندی ساخته که اشعه مادون ‌قرمز ساطع می‌ کند. تحت تاثیر این اشعه، خون ‌رسانی در ناحیه کمر بهتر و در نتیجه احساس درد هم کمتر می‌ شود. حتی در سال 2006 محققان کانادایی پس از انجام مطالعه‌ ای اعلام کردند که این کمربند قادر است علایم دردناک نیمی از بیماران را کاملا از بین ببرد. لارنس گوردون، مخترع این کمربند در واقع یک پرورش ‌دهنده اسب بود. پس از این که حین اسب‌ سواری کمرش آسیب دید به فکر ساختن چنین وسیله ‌ای افتاد. به عقیده گوردون بهترین زمان بستن کمربند شب‌ ها حین خواب است اما در طول روز هم می ‌توان از آن استفاده کرد. البته این دستگاه هنوز از طرف پزشکان مورد تایید قرار نگرفته و عوارضی هم از آن گزارش شده است. مثلا در برخی افراد پوست ناحیه زیر کمربند قهوه‌ ای رنگ شده که این مساله استفاده از دستگاه را مورد تردید قرار می ‌دهد. در ضمن قیمت فعلی این کمربند 2335 دلار است بنابراین خرید آن برای هر کسی ممکن نیست.

3- ساختن دوباره دیسک با سلول بنیادی

اکثر روش‌ های درمانی فقط علایم را از بین می ‌برند ولی علت اصلی ایجاد کمردرد همچنان به قوت خود باقی می‌ ماند. اما در دانشگاه منچستر انگلستان دکتر استفان ریچاردسون روش جدیدی برای درمان قطعی کمردرد ابداع کرده است. او در ابتدا سلول ‌هایی را از مغز استخوان بیماران به عنوان سلول بنیادی می‌ گیرد و پس از پرورش این سلول ‌ها در محیط آزمایشگاه آن ها را در ژلی از کلاژن ‌های انسانی مخلوط می ‌کند. درنهایت این مخلوط را از طریق برش جراحی کوچکی بین مهره‌ ها قرار می ‌دهند تا سلو‌ل ‌های بنیادی، خودشان دیسک بین ‌مهره ‌ای جدیدی بسازند. دکتر ریچاردسون می ‌گوید: "این روش کاملا بی‌ خطر و بدون عوارض جانبی است، چون سلول از بدن خود بیماران گرفته می ‌شود. در ضمن برش جراحی این قدر کوچک است که بیماران می‌ توانند همان روز به خانه برگردند."

تحقیق‌ های کلینیکی روی این روش درمانی تا 2 سال آینده ادامه خواهد داشت. اما دکتر ریچاردسون معتقد است 5 سال دیگر روش ساخت دیسک با سلول‌ بنیادی وارد همه مراکز درمانی آمریکا خواهد شد و کابوس غضروف‌ های آسیب ‌دیده و کمردرد برای همیشه از بین خواهد رفت.

4- ثابت کردن مهره‌ ها با پیچ‌ های پلاستیکی قابل ارتجاع

هر ساله حدود 200 هزار آمریکایی به دلیل از بین رفتن دیسک‌ های بین‌ مهره ‌ای مجبور به انجام عمل جراحی روی کمر می ‌شوند. در این جراحی در واقع 2 مهره مجاور توسط پیچ‌ هایی فلزی به هم متصل می ‌شوند تا جابه ‌جایی آن ها روی نخاع فشار نیاورد. البته این عمل عارضه ‌ای دایمی همراه دارد. در واقع پس از این جراحی بیمار دچار محدودیت ‌هایی در حرکت می ‌شود. چون محدوده حرکات کمر نسبت به قبل کاهش می ‌یابد. اما اخیرا تکنیکی به نام دینزی وارد عرصه جراحی کمر شده که با وجود متصل کردن دو مهره، دامنه حرکات طبیعی کمر را از بین نمی‌ برد. در این تکنیک برای ثابت کردن مهره‌ ها از مواد پلاستیکی و قابل انعطاف به جای پیچ فلزی استفاده می ‌شود. این مواد به شکل لوله‌ هایی در هر دو طرف مهره‌ ها قرار می ‌گیرند و با وجود نگه داشتن مهره ها در کنار هم قدرت تحرک کمر را از بین نمی ‌برند. این تکنیک در آمریکا در سال 2004 میلادی به تصویب رسید اما سال ‌هاست که در اروپا این روش به جای اتصال مهره ‌ها توسط پیچ فلزی استفاده می ‌شود.

5- تشک‌ های جدید

مطالعه ‌ای در سال 2006 میلادی نشان داد که تشک‌ های کهنه یک علت عمده برای شروع کمردرد محسوب می ‌شود. این مطالعه توسط محققی به نام دکتر جاکوبسون روی 59 زن و مرد آمریکایی انجام شد. در پایان همه این 59 نفر که مبتلا به کمردرد بودند فقط چهار هفته پس از تعویض تشکی که روی آن می ‌خوابیدند، بهبود پیدا کردند. جالب اینجا است که هیچ دارو یا روش خاصی هم به‌عنوان درمان جانبی در اختیار آن ها قرار نگرفت. البته تشک طبی، تکنولوژی جدیدی محسوب نمی ‌شود اما آگاهی از این که استفاده از تشک‌ های کهنه چقدر به ضرر بدن تمام می ‌‌شود، نکته قابل ‌تاملی است.

منبع: ریدرزدایجست

ترجمه: دکتر ریحانه مرتضی ‌زاده

 

اگر می خواهید با پزشکان سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن سایت مرتبط با بهداشت و سلامت، اینجا را کلیک کنید. 

 

*مطالب مرتبط:

گودی بیش از حد کمر

با کمردرد چه باید کرد؟

نشستن و ایستادن صحیح در کمردرد

ارزان‌ترین نسخه کمردرد

درمان دیسک کمر

تأثیر تشک های سفت در افزایش کمردرد

جلوگیری از کمردرد در رانندگان

کمردرد، بیماری نیست!

شروع کمردرد از30 سالگی

با کمر درد چه کنیم؟

135 درجه را فراموش نکنید

تاثیر تغذیه بر کمردرد

پارگی دیسک کمر

کمردرد و کمبود ویتامین

اثر طب سوزنی در درمان کمردرد

بخش تغذیه و سلامت تبیان


روش جدید درمان کمردرد

5 روش جدید درمان کمردرد

از محرک‌ های الکتریکی تا تشک‌ های جدید

کمردرد، درد پشت

اگر کمردرد مزمن، کلافه ‌تان کرده؛ حداقلش این است که می ‌توانید دل ‌تان را به این نکته خوش

 کنید که شما تنها نیستید! طبق آمارهای موجود، از هر 10 آمریکایی بالغ، 8 نفر در طول عمر خودش کمردرد شدیدی را تجربه کرده و پس از سرماخوردگی، کمردرد اولین علت مرخصی ‌های استعلاجی در این کشور است و...

 در یک برآورد سرانگشتی، کمردرد برای اقتصاد آمریکا سالانه 90 میلیارد دلار آب می‌ خورد. آمار و ارقام بالا را با در نظر گرفتن نسبت جمعیتی آمریکا و سایر کشورهای جهان، می‌ توان کم و بیش به کشورهای دیگر نیز تعمیم داد.

پزشکان، فیزیوتراپیست‌ ها و مهندسان پزشکی هر کدام شیوه های تازه ‌ای را برای تسکین و درمان این درد ناخوشایند می ‌آزمایند. ستون فقرات انسان، سیستم پیچیده ‌ای است که محافظت از نخاع را بر عهده دارد. این سیستم در اصل از مهره‌ ها و غضروف ‌هایی تشکیل شده که عضله ‌ها و رباط‌ های بسیار محکمی آن ها را پابرجا نگه می ‌دارند. اما مهره ‌های بخش کمری ستون‌ فقرات وظیفه دیگری هم دارند و آن تحمل وزن بدن است. درواقع 5 مهره در این ناحیه وجود دارند که دیسک بین آن ها شبیه بالشتک عمل می‌ کند و همه ضربه‌ های ناگهانی وارد به کمر را خنثی می ‌‌کند. اما با بالا رفتن سن، کم‌ کم عضله‌ ها تحلیل می ‌روند، استحکام استخوان ‌ها کم می‌ شود و دیسک ‌های بین ‌مهره ‌ای هم خاصیت ارتجاعی خود را از دست می ‌دهند. در نتیجه ستون فقرات کمری دیگر خاصیت انعطاف ‌پذیری و تحمل این ضربه ‌ها را ندارد. متاسفانه اکثر بیماران پس از درمان هم کاملا بهبود پیدا نمی‌ کنند یا حتی عوارض درمانی مشکل‌ های جدیدی را برای آن ها به وجود می ‌آورد. اما از سویی دیگر پزشکان و محققان هم دست از تلاش برنمی ‌دارند. در سال‌ های اخیر چند روش جدید برای درمان کمردرد معرفی شده که بعضی از آن ها واقعا موثر به نظر می‌ رسند.

1- محرک‌ های الکتریکی؛ معجزه هایی کوچک

باربارا سوئینی، یک خانم 63 ساله آمریکایی است که تقریبا از 20 سال پیش با کمردرد دست و پنجه نرم ‌کرده است. او روش‌ های درمانی مثل خوردن مُسکن، فیزیوتراپی، تزریق داخل نخاع و حتی استفاده از مخدری به نام متادون را تجربه کرده بود اما هیچ ‌وقت کمردرد او بهبود پیدا نکرد. در نهایت چون کانال نخاعی خانم سوئینی بیش از حد تنگ شده بود و به نخاع او فشار می‌ آورد، راهی جز عمل جراحی باقی نماند. در این عمل، جراحان دو مهره کمری را به هم متصل کردند تا فشار از روی اعصاب نخاعی برداشته شود. اما پس از آن، این خانم حتی برای سرپا ایستادن هم مجبور بود از عصا استفاده کند. در سال 2006 میلادی خبری مبنی بر تولید گسترده "دستگاه ضربان ‌ساز ضد درد" منتشر شد. این دستگاه که حجمی به اندازه یک ساعت جیبی اشغال می ‌کند پیام‌ های الکتریکی به نخاع می‌ فرستد و مانع ارسال پیغام درد به سمت مغز می ‌شود. باربارا سوئینی با شنیدن این خبر تصمیم گرفت این روش درمانی را هم امتحان کند. دکتر زاخاری لوین طی یک عمل ساده اما ظریف، ضربان ‌ساز را در بدن بارابارا جاسازی و سپس رابطی بین ضربان ‌ساز و نخاع تنظیم کرد. در نهایت با چند بخیه کوچک عمل جراحی تمام شد و باربارا همان روز به خانه برگشت اما این بار بدون عصا. در حال حاضر او هیچ دردی ندارد و برخلاف 20 سال گذشته از زندگی لذت می ‌برد.

کمربند مادون ‌قرمز

2- کمربند مادون ‌قرمز

سال 1800 میلادی اشعه مادون‌ قرمز کشف شد. تا به امروز موارد استفاده گوناگونی از این اشعه شناخته شده که معروف ‌ترین آن ها گرم کردن غذا به کمک این اشعه است. اما اخیرا مخترعی کانادایی برای درمان کمردرد، کمربندی ساخته که اشعه مادون ‌قرمز ساطع می‌ کند. تحت تاثیر این اشعه، خون ‌رسانی در ناحیه کمر بهتر و در نتیجه احساس درد هم کمتر می‌ شود. حتی در سال 2006 محققان کانادایی پس از انجام مطالعه‌ ای اعلام کردند که این کمربند قادر است علایم دردناک نیمی از بیماران را کاملا از بین ببرد. لارنس گوردون، مخترع این کمربند در واقع یک پرورش ‌دهنده اسب بود. پس از این که حین اسب‌ سواری کمرش آسیب دید به فکر ساختن چنین وسیله ‌ای افتاد. به عقیده گوردون بهترین زمان بستن کمربند شب‌ ها حین خواب است اما در طول روز هم می ‌توان از آن استفاده کرد. البته این دستگاه هنوز از طرف پزشکان مورد تایید قرار نگرفته و عوارضی هم از آن گزارش شده است. مثلا در برخی افراد پوست ناحیه زیر کمربند قهوه‌ ای رنگ شده که این مساله استفاده از دستگاه را مورد تردید قرار می ‌دهد. در ضمن قیمت فعلی این کمربند 2335 دلار است بنابراین خرید آن برای هر کسی ممکن نیست.

3- ساختن دوباره دیسک با سلول بنیادی

اکثر روش‌ های درمانی فقط علایم را از بین می ‌برند ولی علت اصلی ایجاد کمردرد همچنان به قوت خود باقی می‌ ماند. اما در دانشگاه منچستر انگلستان دکتر استفان ریچاردسون روش جدیدی برای درمان قطعی کمردرد ابداع کرده است. او در ابتدا سلول ‌هایی را از مغز استخوان بیماران به عنوان سلول بنیادی می‌ گیرد و پس از پرورش این سلول ‌ها در محیط آزمایشگاه آن ها را در ژلی از کلاژن ‌های انسانی مخلوط می ‌کند. درنهایت این مخلوط را از طریق برش جراحی کوچکی بین مهره‌ ها قرار می ‌دهند تا سلو‌ل ‌های بنیادی، خودشان دیسک بین ‌مهره ‌ای جدیدی بسازند. دکتر ریچاردسون می ‌گوید: "این روش کاملا بی‌ خطر و بدون عوارض جانبی است، چون سلول از بدن خود بیماران گرفته می ‌شود. در ضمن برش جراحی این قدر کوچک است که بیماران می‌ توانند همان روز به خانه برگردند."

تحقیق‌ های کلینیکی روی این روش درمانی تا 2 سال آینده ادامه خواهد داشت. اما دکتر ریچاردسون معتقد است 5 سال دیگر روش ساخت دیسک با سلول‌ بنیادی وارد همه مراکز درمانی آمریکا خواهد شد و کابوس غضروف‌ های آسیب ‌دیده و کمردرد برای همیشه از بین خواهد رفت.

4- ثابت کردن مهره‌ ها با پیچ‌ های پلاستیکی قابل ارتجاع

هر ساله حدود 200 هزار آمریکایی به دلیل از بین رفتن دیسک‌ های بین‌ مهره ‌ای مجبور به انجام عمل جراحی روی کمر می ‌شوند. در این جراحی در واقع 2 مهره مجاور توسط پیچ‌ هایی فلزی به هم متصل می ‌شوند تا جابه ‌جایی آن ها روی نخاع فشار نیاورد. البته این عمل عارضه ‌ای دایمی همراه دارد. در واقع پس از این جراحی بیمار دچار محدودیت ‌هایی در حرکت می ‌شود. چون محدوده حرکات کمر نسبت به قبل کاهش می ‌یابد. اما اخیرا تکنیکی به نام دینزی وارد عرصه جراحی کمر شده که با وجود متصل کردن دو مهره، دامنه حرکات طبیعی کمر را از بین نمی‌ برد. در این تکنیک برای ثابت کردن مهره‌ ها از مواد پلاستیکی و قابل انعطاف به جای پیچ فلزی استفاده می ‌شود. این مواد به شکل لوله‌ هایی در هر دو طرف مهره‌ ها قرار می ‌گیرند و با وجود نگه داشتن مهره ها در کنار هم قدرت تحرک کمر را از بین نمی ‌برند. این تکنیک در آمریکا در سال 2004 میلادی به تصویب رسید اما سال ‌هاست که در اروپا این روش به جای اتصال مهره ‌ها توسط پیچ فلزی استفاده می ‌شود.

5- تشک‌ های جدید

مطالعه ‌ای در سال 2006 میلادی نشان داد که تشک‌ های کهنه یک علت عمده برای شروع کمردرد محسوب می ‌شود. این مطالعه توسط محققی به نام دکتر جاکوبسون روی 59 زن و مرد آمریکایی انجام شد. در پایان همه این 59 نفر که مبتلا به کمردرد بودند فقط چهار هفته پس از تعویض تشکی که روی آن می ‌خوابیدند، بهبود پیدا کردند. جالب اینجا است که هیچ دارو یا روش خاصی هم به‌عنوان درمان جانبی در اختیار آن ها قرار نگرفت. البته تشک طبی، تکنولوژی جدیدی محسوب نمی ‌شود اما آگاهی از این که استفاده از تشک‌ های کهنه چقدر به ضرر بدن تمام می ‌‌شود، نکته قابل ‌تاملی است.

منبع: ریدرزدایجست

ترجمه: دکتر ریحانه مرتضی ‌زاده

 

اگر می خواهید با پزشکان سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن سایت مرتبط با بهداشت و سلامت، اینجا را کلیک کنید. 

 

*مطالب مرتبط:

گودی بیش از حد کمر

با کمردرد چه باید کرد؟

نشستن و ایستادن صحیح در کمردرد

ارزان‌ترین نسخه کمردرد

درمان دیسک کمر

تأثیر تشک های سفت در افزایش کمردرد

جلوگیری از کمردرد در رانندگان

کمردرد، بیماری نیست!

شروع کمردرد از30 سالگی

با کمر درد چه کنیم؟

135 درجه را فراموش نکنید

تاثیر تغذیه بر کمردرد

پارگی دیسک کمر

کمردرد و کمبود ویتامین

اثر طب سوزنی در درمان کمردرد

بخش تغذیه و سلامت تبیان


استحکام استخوان ها با 8 تمرین ورزشی

استحکام استخوان ها با 8 تمرین ورزشی

چگونه می‌شود استخوان های لگن را قوی کرد؟

اسکلت بدن انسان

پوکی استخوان، عارضه‌ای که در آن استخوان‌ها ضعیف و باریک می‌شوند،

هر سال پوکی استخوان باعث تعداد بسیاری از شکستگی‌های استخوانی می‌شود و اغلب این شکستگی‌ها در استخوان‌های لگن، ستون فقرات و مچ رخ می‌دهند.

احتمال ابتلا به پوکی استخوان بسته به سن، نوع بدن، میزان هورمون استروژن، ترکیب ژنتیکی، نژاد، سبک زندگی، میزان فعالیت جسمی، رژیم غذایی و ابتلا به برخی از بیماری‌ها متفاوت است. زنان به طور خاص بیشتر در معرض پوکی استخوان هستند، زیرا در چند سال ابتدای پس از یائسگی به میزان سریعی دچار تحلیل استخوان‌ها می‌شوند. پیشگیری باید مدت‌ها پیش از یائسگی شروع شود، اما علاوه بر مصرف کافی کلسیم و ویتامین D ، ورزش کردن اساس پیشگیری از پوکی استخوان است.

ورزش نه تنها مانع از تحلیل ‌رفتن استخوان ها می شود، بلکه توانایی حفظ تعادل بدن را بهبود می‌بخشد و عضلاتی را که ما برای قائم ایستادن به آنها تکیه می‌کنیم، تقویت می‌کند. این اثرات مثبت ورزش، به پیشگیری از سقوط که یکی از علل اصلی شکستگی‌ها است کمک می‌کند. شکستن لگن، به خصوص در زنان سالمند، ممکن است به معلولیت دایمی، افسردگی و نیاز به مراقبت طولانی‌ مدت منجر شود.

 

این هشت تمرین ورزشی می‌توانند باعث استحکام استخوان‌های لگن شوند:

1- ایستادن روی صندلی

یک صندلی را به دیوار تکیه دهید. در جلوی صندلی بنشینید. زانوها‌ی‌تان را خم کنید و کف پاهای‌تان را روی زمین بگذارید. در وضعیت نیمه خمیده، به طوری که بازوهای‌تان متقاطع و دست‌های‌تان روی شانه باشد، به پشت صندلی تکیه دهید. در حالی که سر و گردن و کمرتان را صاف نگه ‌داشته‌اید، بالاتنه‌تان را جلو بیاورید و به تدریج از روی صندلی بلند شوید. مدتی در این حالت بمانید. بعد دوباره به آهستگی روی صندلی بنشینید و به وضعیت اولیه خود بازگردید. این حرکت را 8 تا 15 بار تکرار کنید. استراحت کنید و بار دوم تمرین‌ها را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، در هر دست‌تان یک وزنه بگیرید و دست‌های‌‌تان را به صورت متقاطع روی سینه قرار دهید.

 

2- فشار رو به جلوی لگن

بایستید و پاهای‌تان را به اندازه عرض لگن از هم باز کنید. برای اطمینان از اینکه می‌توانید تعادل‌تان را حفظ کنید، یک میز یا پیشخوان را با دستتان بگیرید. پای راست‌تان را جلو بگذارید و پاشنه پای راست‌تان را روی زمین محکم کنید. زانوی راست‌تان باید به طور مستقیم بالای قوزک پای‌تان باشد،‌ نه جلوتر از آن. پای عقبی‌تان را با پنجه‌اش روی زمین قرار دهید. سر، گردن، پشت و لگن‌تان را به صورت قائم و در یک خط قرار دهید. بدن‌تان را پایین بیاورید تا زمانی که ران راست شما تقریبا موازی با کف زمین قرار بگیرد (زانوی پای عقبی‌تان پایین‌تر قرار خواهد گرفت). نگذارید که مفصل راست لگن‌تان پایین سطح زانوی راست قرار گیرد. مدتی در این حال بمانید. با فشار به عقب، به وضعیت اول بازگردید. همین کار را با طرف چپ بدن‌تان انجام دهید. بعد دوباره این حرکات را تکرار کنید تا زمانی که با هر طرف بدن 8 بار آن را انجام دهید. وقتی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، بازوهای‌تان را در کناره بدن‌تان یا در جلو نگه‌دارید، یا سعی کنید در دست‌تان وزنه بگیرید.

ورزش های مربوط به تقویت استخوان های لگن

3- چمباتمبه زدن با دمبل

بایستید، به طوری که پاهای‌تان به اندازه عرض شانه‌های‌تان از هم فاصله بگیرد. در حالی که بازوهای‌تان در کنار بدن‌تان و کف دست‌های تان رو به بدن‌تان قرار دارد، در هر دست‌تان یک وزنه بگیرید. به آرامی روی زانوهای‌تان خم شوید و باسن‌تان را به اندازه 20 سانتی‌متر یا بیشتر پایین بیاورید (اما نگذارید که لگن‌تان پایین‌تر از سطح زانوها قرار بگیرد). مدتی در این حالت بمانید. به آرامی به وضعیت شروع بازگردید. 8 تا 15 بار این حرکت را تکرار کنید. استراحت کنید و بعد دوباره این تعداد حرکات را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، وزن وزنه‌ها را افزایش دهید. همچنین می‌توانید این تمرین را با نگه‌ داشتن وزنه‌ها در سطح گوش‌ها و بالای شانه‌ها انجام دهید.

 

4- باز کردن لگن

در 40 سانتی‌متری پشت صندلی بایستید. برای حفظ تعادل، دست‌ هایتان را به پشتی صندلی بگیرید.‌ تنه‌تان را به اندازه 45 درجه خم کنید و به آهستگی پای راست‌تان را به ‌طور مستقیم از پشت‌تان بالا ببرید. تا جایی که می‌‌توانید بدون خم کردن زانوی‌تان، پا را بالا ببرید، یا اینکه روی صندلی بیشتر خم شوید. به آرامی پای‌تان را پایین بیاورید و به وضعیت شروع بازگردید. این حرکت را 8 تا 15 بار انجام دهید. همین کار را با پای چپ‌تان انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید.

 

5- بلند کردن پا از پهلو

پشت صندلی‌تان بایستید، در حالی که پاهای‌تان کنار هم قرار گرفته اند. برای حفظ تعادل، پشتی صندلی را با دست بگیرید. در حالی که پاهای‌تان روبه‌رو‌ی‌تان قرار دارند، به آرامی پای راست‌تان را از پهلو بالا ببرید، تا زمانی که حدود 20 سانتی‌متر از زمین فاصله بگیرد. 8 تا 15 بار این کار را تکرار کنید. همین کار را با پای چپ‌تان انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر تمرین‌ها را انجام دهید.

 

6- خم کردن لگن

روی یک تشک به پشت دراز بکشید، طوری که زانوهای‌تان خم شده و کف هر دو پای‌تان صاف روی کف زمین قرار داشته باشد. کف دست‌های‌تان را روی استخوان‌های لگن قرار دهید. عضلات شکم‌تان را سفت کنید و به آرامی زانوی راست‌تان را به سمت قفسه سینه‌تان بالا ببرید، تا زمانی که پای راست‌تان حدود 30 سانتی‌متر از کف زمین فاصله بگیرد. به آرامی پای‌تان را پایین بیاورید. مفاصل لگن دو طرف را در یک سطح قرار دهید (این کار به فعال شدن عضلات شکم کمک می‌کند) و کمرتان را به تشک بچسبانید. 8 تا 15 بار این حرکت را تکرار کنید. همین حرکت را با طرف چپ بدن هم انجام دهید. استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید.

هنگامی که آمادگی بدنی‌تان بیشتر شد، این تمرین را بدون خم کردن زانو و با نگه‌داشتن ساق پا در حالت مستقیم انجام دهید. به این شکل: در حالی که زانوی پای راست‌تان خم شده است و کف پای راست‌تان روی کف زمین قرار دارد، ساق پای چپ‌تان را راست کنید، به طوری که روی کف زمین قرار بگیرد. بعد در حالی که ساق پای چپ‌تان در حالت مستقیم قرار دارد، آن را بلند کنید تا زمانی که زانوی این پا به سطح زانوی خم‌شده برسد.

ورزش های مربوط به تقویت استخوان های لگن

7- بالا آوردن پشت

به صورت روی تشک دراز بکشید، به‌طوری که زانوهای‌تان راست باشد و ران‌های‌تان روی تشک قرار گرفته باشد. بازوی راست‌تان را موازی بدن‌تان قرار دهید، به طوری که کف دست‌تان رو به بالا باشد. بازوی چپ‌تان را باز کنید و به طور صاف بالای سرتان قرار دهید، به طوری که کف دست‌تان رو به پایین باشد. در حالی که بینی‌تان را به سمت پایین نگه‌داشته‌اید، به آرامی ساق پای راست‌تان و بازوی چپ‌تان را از زمین جدا کنید ( و تا جایی که می‌توانید آنها را بالا ببرید). سعی کنید که دست و گردن‌تان با بازوی‌تان در یک خط قرار گیرد. مدتی به این حالت بمانید و بعد به آرامی به وضعیت شروع بازگردید. 8 تا 15 بار این کار را تکرار کنید. همین تمرین را با ساق پای چپ و بازوی راست‌تان تکرار کنید. مدتی استراحت کنید و یک دور دیگر این حرکات را انجام دهید. هنگامی که آمادگی بدنی بیشتری پیدا کردید، سعی کنید هنگام بلند کردن بازو و ساق پا، شانه‌ها و بخش بالایی قفسه سینه‌تان را هم بالا ببرید.

 

8- کشش لگن

روی پشت‌تان دراز بکشید، در حالی که زانوهای‌تان خم شده است و کف پاهای‌تان صاف روی زمین قرار گرفته است. در همه مدت شانه‌های‌تان را روی زمین نگه ‌دارید. به آرامی هر دو ساق پای‌تان را به یک طرف پایین بیاورید، در حالی که زانوهای‌تان در کنار هم قرار دارد ‌و سرتان را به طرف مخالف بچرخانید. باید کشش را در طول عضلات لگن‌ و پهلوی‌تان حس کنید. 20 تا 30 ثانیه در این حالت بمانید. زانوهای‌تان را دوباره به خط وسط بازگردانید و این کار را در طرف دیگر بدن تکرار کنید.

ترجمه: بهار خراسانی

هفته نامه سلامت

اگر می خواهید با کارشناسان تغذیه ی سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

اگر می خواهید با پزشکان سایت مشورت کنید، اینجا را کلیک کنید.

برای شرکت در بحث های انجمن بهداشت و سلامت سایت، اینجا را کلیک کنید.

 

* مطالب مرتبط :

چرا استخوان های مان پوک می شوند؟

پوکی استخوان با شما چه می کند؟

نگذارید استخوان های تان پوک شود

پوکی استخوان چگونه درمان می شود؟

راست قامت بمانید

استخوان‌ها به چه نیاز دارند؟

درمان‌ دارویی پوکی استخوان

پوکی استخوان زن و مرد نمی‌شناسد

نقش تغذیه در پیش گیری از پوکی استخوان

چگونه می توان از پوکی استخوان جلوگیری کرد؟

راهنمای پیشگیری و درمان استئوپروز (1) و (2)

کمبود اسیدیته معده موجب پوکی استخوان می شود

مقابله با پوکی استخوان از زبان متخصصان

استخوان ایرانی‌ها زودتر پوک می‌شود

بخش تغذیه و سلامت تبیان